FUTBOL maçı değil, sanki sazlı, sözlü parti mitingi.
Tribünlerden yükselen posterlerde Che Guevara ile Deniz Gezmiş yan yana. Orak-çekiç figürleriyle yoldaş, barış, özgürlük, kardeşlik lafları iç içe. Asi çocuklar, sosyalistler, gençlik pankartları o tribünlerde herhalde ilk kez yer alıyor.
Binlerce futbolsever zafer işareti eşliğinde, İtalyanca Çav Bella şarkısını söylüyor. Sahadaki İtalyan takımına selam göndermek adına.
İŞÇİLERİN TAKIMLARI
Geçen hafta Adana çok farklı bir futbol maçına sahne oluyor.
Adana Demirspor ile İtalya Serie (A) takımlarından Livorno Adana’da karşı karşıya geliyor.
Adana Demirspor takımını demiryolu işçileri kuruyor. Livorno takımını da, liman işçileri.
Demiryolu ve liman işçilerinin takımları Adana’da buluşuyor. Irkçılığa karşı dostluk maçında.
İtalya’da ırkçılığa karşı her yıl turnuva düzenleniyor. Turnuvanın demirbaş takımlarından biri Livorno.
Adana Demirspor da, ırkçılığa karşı bir futbol takımı. O popüler, o milyonlarca taraftarı olan takımlardan çok farklı bir kültürü temsil ediyor.
Dün konuştuğum Kulüp Başkanı Bekir Çınar:
“Demirspor’da asi bir ruh var. Irkçılığa karşı bir söylem var. Livorno ile bu noktada kesişiyoruz. Taraftarlarımız o pankartları kendiliğinden getirdi. Atatürk ve Castro’nun da posterleri vardı. Futbolun birleştirici mesaj taşıdığına inanıyoruz.”
ÜÇ KEZ YAZIK
Livorno’da Kolombiyalı bir futbolcu var. Ama, Türkiye vizesi yok.
Demirspor yöneticileri, “o gelmesin, sorun çıkar” diyor. Livorno itiraz ediyor. Demirspor ilgililere başvuruyor ve Kolombiyalı futbolcu gurup vizesinden yararlanarak, geliyor. Türk yetkililerin bu maça gösterdikleri ilgi sadece bu vizeyle bağlantılı. Hepsi bu.
Maçın naklen yayınlanması için Adanalılar TRT ve NTV’ye başvuruyor, maç nakli karşılığında para talep ediyor. Ne TRT yanaşıyor para vermeye, ne NTV. 0-0 biten maç TV’den naklen yayınlanmıyor. Ve bana kalırsa yazık oluyor. Bu birinci yazık.
İkinci yazık, Adana’daki firmalarla ilgili. Adana’da o kadar zengin firma var, ama tek bir firma bile Demirspor formasına reklam vermiyor.
Oysa, o işte farklı bir takım. Gerçi, Adana Büyükşehir Belediye Başkanı Aytaç Durak takıma maddi, manevi destek veriyor ama, ancak belediyenin sınırlı imkanlarıyla.
Milyar dolar ciro yapan, anlı şanlı firmalar nerede?
MAÇA GİTMEK
Üçüncü yazık, kaçan fırsatla ilgili.
Maç ırkçılığa karşı. Sahadaki iki takım da, bunu temsil ediyor. Taraftarlar arasında marjinal düşünceleri savunanlar olabilir. Ama, özünde taraftar çoğunluğu benzer düşüncede, ırkçılığa karşı. Bilinçli bir kitle.
Günümüz siyasetinin en temel konusu ne? Kürt açılımı. Bu açılımın önceliği nerede? Milliyetçi düşünceleri geri planda bırakmakta.
Başbakan Erdoğan’ın yerinde olsam, bu maçı kaçırmazdım, Adana’ya gider izlerdim. Böyle bir maç Türkiye’de yılda bir ya var ya yok.
Kendi politikası açısından, hele de bugünlerde, bu maça gitmenin siyasal getirisi, milli takımın maçını izlemekten daha farklı olabilirdi.
Not:Tarihi maçla ilgili yazılanlar o kadar az ki,bulduğum bu yazıyı da görmezden gelmeyip blogda paylaşmak istedim.Yalçın Doğan'ı da "Fenerbahçe Cumhuriyeti" adlı kitaptan ve Beşiktaş kongre üyeliğinden tanıyoruz.Ayrıca son dönemin AKP muhaliflerinden biridir.
Adana futbol kültürüne sahip bir kent, livorno maçı ile de bunu gösterdiler. Boş beleş belediye takımları yerine Demirspor'u süper lig'de görmek isterim.
YanıtlaSilkesinlikle katılıyorum.eğer adana'nın zenginlerinden bir kaçı takıma sahip çıkmayı bırakın maddi destek verse bu potansiyellere sahip bir takımın süper ligde olması işten bile olmazdı.
YanıtlaSil