19. yy'ın sonlarından beri düzenlenen bir kupa FA Cup.Yani Türkiye'nin profesyonel lig sistemine geçmesinden tam 1 asır öncesi.Bence iki ülke arasındaki farklılıkları gösterirken,ülkemiz futbolunun gelişmişlik düzeyini ya da oyuncularımızın profesyonelliğini eleştirirken söz konusu 1 asırlık gecikmeyi göz ardı etmememiz gerekir.Aslında,Michael Brown yeşil sahalara ilk ayak bastığı günden beri "provakatif" bir futbol oynuyor.Ya da Boateng'in yaradılış itibariyle "keskin sirke" misali bir yetenek olduğundan bahsedebiliriz.Yani ülkemizde ne varsa orada da aşağı yukarı aynıları var.Peki o zaman arada ne fark var?FA Cup özelinde,çok ciddi bir örgütlenme ve planlama eksikliği olduğunu düşünüyorum Türkiye'de.Yoksa oyuncuları,olayları kıyaslayarak hiç bir sonuca varamayız.Yukarıdaki isimler gibi,profesyonel futbolcular,eğer çok ciddi hassasiyetler taşımıyorlarsa,ne pahasına olursa olsun kazanmak isterler.Ama onların taşkınlıklarını törpüleyebilecek bir planlama,bu kazanma hırsını sadece sahanın içinde tutabilir ve oyunun kendisinin gelişmesine yönelik bir araç olarak kullanılabilinir.Kısacası,ülkemiz futbolunun temel probleminin "yönetenler" sınıfının bizzat kendisi olduğunu düşünüyorum.
Gelelim finale,bu sezon Murat Kosova hiç FA Cup maçı anlattı mı bilmiyorum.Fakat,maçın seyir zevkini en azından bir kademe daha yükselttiği açık.Sahadaki futbol da onun heyecanlanmasına yetecek düzeyde olduğundan,bugün,Wembley hakkındaki soru işaretleri dışında,bir finalin büyüklüğünü yaşatan her şey vardı diyebiliriz.Tabii,önemli mücadelelerin,finallerin sahip olması gerektiğine inanılan zıtlıklara dayalı bir rekabet ortamı da mevcuttu final öncesi.Kayyuma devredilmiş,puanları silinmiş,haftalar öncesinden bir alt lige düşmesi kesinleşmiş,oyuncularına paralarını ödeyemeyen fakat buna rağmen onurlu,arzulu bir futbol oynayarak FA Cup'ta finale kadar yükselmeyi başarmış bir Portsmouth ve bunun tam zıddı konumundaki,rahat mali yapısı,dünyaca ünlü futbolcularıyla dikkat çeken Premier Lig şampiyonu Chelsea...Yani kısaca "yoksul" Pompey'e karşı "zengin" Blues'lerin mücadelesi.Dolayısıyla,Chelsea daha bir hafta önce ligin son maçında,Wigan'a 8 gol atmış olsa da bu maçın Mavililer'in ilk yarıda atacakları seri gollerle erkenden bitirecekleri bir mücadele olmayacağı belliydi.
Sadece bu maça özel değil,tüm sezon boyunca Portsmouth'un iyi savunma yaptığı düşüncesini paylaştım.Bugün de,Chelsea'nin aradığı golü erken bulamamasının tek sebebi direkten dönen 5 top değildi şüphesiz.Yeri gelmişken,savunmasıyla müthiş bir uyum içinde hareket eden James'in de hala eksik olduğunu fakat büyük maçların kalecisi olduğunu söyleyebiliriz.Onun dışında Boateng,O'Hara ve Brown'un Premier Lig'in tüm orta sıra takımlarında rahatlıkla yer bulabileceklerini düşünüyorum.Yani,Chelsea'nin maçı erken koparamaması doğaldı.Fakat,ne kadar geç olursa olsun koparacağı gerçeği de kaçınılmazdı.
Drogba'ya ayrı bir paragraf açmak gerekir.Golcülerin belki de en büyük sorunu,golle buluşamadıkları her dakika sonunda giderek oyundan daha da kopmalarıdır.Drogba'yı olağanüstü vuruş tekniği ve fizik gücü dışında,günümüz forvetlerinden ayıran en önemli farkın bu özelliği olduğunu düşünüyorum.Geçen sezon,Şampiyonlar Ligi'nde kontrolünü kaybedip Ovrebo'ya saldırmıştı fakat maç içinde Ovrebo'ya saldırmadan önce yapması gereken her şeyi yapmıştı.Dolayısıyla attığı gole şaşırmadım,fakat ayağının içiyle topu yukarıdan aşağıya doğru gönderebilmesi takdire şayandı.
Chelsea sene başından beri titizlikle uyguladığı düzeninden bir an olsun kopmadı.Sadece Ballack-Belletti değişiminden sonra birz sendeledi.Yani her zamanki Chelsea idi.Dolayısıyla yenilmesi zor bir Chelsea...Her zaman favori olan bir Chelsea idi.
Portsmouth düşmesi kesinleştikten sonra,sürekli iyi oynadı.Ne var ki,bu motivasyonu düşmeden önce sağlamaları gerekiyordu.Pompey'in sadece bir lat lige düşmeyeceğini,deyim yerindeyse dağılacağını biliyoruz.Şüphesiz,bu kadronun içinden önümüzdeki yıllar isimlerini sıkça duyacağımız oyuncular çıkacaktır (Boateng,Belhadj,Dindane gibi).
Sonuç olarak,asırlık kupa Chelsea'nin oldu,fakat 2010 sayfasında Leeds United,Beckford,Chopra(Chelsea'nin bu sezon FA Cup'da yediği tek golün sahibi),Reading ve tabii ki, Portsmouth gibi bir çok kahraman bıraktı.İlerde,2010 FA Cup hatırlandığında Chelsea'dan daha çok Portsmouth hatırlanacaktır.Ne yazık ki,nostaljik bir tebessümle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder